ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ

Εκ Πειραιώς

Εκδόσεις Τόπος

 

Το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου «Εκ Πειραιώς» είναι ένα μυθιστόρημα, με βασικό πρωταγωνιστή όπως λέει και ο τίτλος του τον Πειραιά.  Η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και περιήγηση, αφού μέσα σε αυτό θα διαβάσουμε για όλες τις γειτονιές του «ελληνικού Μάντσεστερ».  Συγκεκριμένα ο κεντρικός ήρωας είναι ένα παιδί,  ένα παιδί του δημοτικού που στις  7 Νοεμβρίου του 1955 περιφέρεται στην πόλη του και τη γνωρίζει.  Αυτό το παιδί θα ακολουθήσουμε ως το τέλος του βιβλίου, μαζί με φίλους του, δασκάλους, συμμαθητές, κοπέλες, πόρνες, γείτονες, ρεμπέτες, μάγκες, ναυτικούς, πρόσφυγες και άλλους που θα παίξουν ρόλο στην ιστορία αλλά και στην πόλη.

Τα κύρια γεγονότα της ιστορίας λαμβάνουν χώρα μεταξύ 1947 και 1967, αλλά υπάρχουν αναφορές σε όλον τον 20^ο αιώνα και  κάποιες στην αρχαιότητα. Το παιδί ξεκινάει την περιήγησή του γειτονιά προς γειτονιά και γειτονιά προς γειτονιά είναι και οι αναφορές του βιβλίου για την πόλη. Αρχής γενομένης από τα Μανιάτικα και την ιστορίας τους, και με κατάληξη την Τρούμπα. Ο συγγραφέας δεν εξωραΐζει τις καταστάσεις αναφέρεται στις δυσκολίες της εποχής, στους νοικοκυραίους, τους μπαμπέσηδες, τη φτωχολογιά, την ενδοοικογενειακή βία, τους μάγκες άλλα και τους δάγκες, τους ρεμπέτες της πόλης, που άλλαξαν την ιστορία του ρεμπέτικου, τους μπράβους, τα σινεμά, τα καράβια, τα εργοστάσια, τους πρόσφυγες και τους καταυλισμούς τους, τον τζόγο και ασφαλώς αφού γράφει για Πειραιά, δεν μπορεί να λείψει σε καμία περίπτωση ο Ολυμπιακός, το καμάρι της πόλης, που δίνει κουράγιο με τις νίκες του σε όλους.

Ο Χαριτόπουλος με τον μεστό του λόγο θα ζωντανέψει μπροστά μας την πόλη που μεγάλωσε της μεταπολεμικής περιόδου και θα καταφέρει να κάνει ένα μυθιστόρημα, περιήγηση. Η καλύτερα μια περιήγηση, μυθιστόρημα χωρίς να αφήνει καμιά αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Θα μας δείξει μέσα από την ιστορία πως πάντα ο τόπος που ζήσαμε και ανδρωθήκαμε μας χαρακτηρίζει και μας σημαδεύει. Σίγουρα οι παλιοί πειραιώτες θα αναπολήσουν μέσα από το «Εκ Πειραιώς» και θα νοσταλγήσουν τις δύσκολες, ίσως και επικίνδυνες μα μοναδικές στιγμές της πόλης τους και οι υπόλοιποι θα αρκεστούμε να μάθουμε για την πόλη, να μεταφερθούμε στο κλίμα της εποχής και να απολαύσουμε ένα όμορφο βιβλίο.

Κλείνοντας κι εφόσον το επιτρέπει το κλίμα, θα κλείσω με ένα τραγούδι του Μιχάλη Γενίτσαρη, ρεμπέτη που αναφέρεται στο βιβλίο (και έχει ηχογραφηθεί με πρώτη φωνή τον Στέλιου Καζαντζίδη) και περιγράφει πτυχές του Πειραιά, όπως και το βιβλίο.

 

Πολλά τραγούδια έγραψαν/ Περαία μου για σένα.

Γράφω και ’γώ στη σούρα μου/με τη σειρά μου ένα.

 

Γεια σου Περαία αθάνατε /της εργατιάς κολόνα,

Πασαλιμάνι , Κοκκινιά/ Καμίνια , Δραπετσώνα. (εις διπλούν)

 

Κούπες κρασί αμέτρητες/στην Τρούμπα θα ρουφήξω

και στο Χατζηκυριάκειο/ στουπί θα καταλήξω.

 

Γεια σου Περαία αθάνατε/ απόψε κάνω γιούργια.

Στης Ζέας τα λιπάσματα/ και στα γνωστά Ταμπούρια.

 

Γεια σου Περαία αθάνατε/ χιλιοτραγουδισμένε.

Κάνεις καρδιές να χαίρονται/ κάνεις καρδιές να κλαίνε.

 

Χαρές και πίκρες μας κερνάς/ ανάμειχτες  χαρμάνι,

το καλωσήρθες  κέχε γεια/που λένε στο λιμάνι. (εις διπλούν)

               

Ε.Φ.Β.

 

Διαβάστε επίσης:

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΠΕΙΡΑΙΩΤΕΣ