NEO: Οι Υπηρέτες σε Σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Νικόλαου Μπαλαμώτη

Πόση θεατρική, κι όχι μόνο, αξία έχει μια αφανής ανθρώπινη ύπαρξη; Η παράσταση είναι μια υπαρξιακή κωμωδία που εμπνέεται από τον Γιάκωφ, ένα σχεδόν βουβό ρόλο του θεατρικού έργου Γλάρος του Άντον Τσέχωφ. Η παρουσία του στον Γλάρο είναι τόσο μικρή που αν αφαιρεθεί, όπως και συνήθως συμβαίνει, δεν αλλάζει τίποτα από το έργο. Εστιάζοντας στην παρουσία τέτοιων «ασήμαντων» ανθρώπων και τοποθετώντας τους στο κέντρο της δράσης, παρακολουθούμε μέσα από τα δικά τους μάτια τα γεγονότα στο κτήμα του Σόριν. Πόσο «ζωή» επιτρέπεται στους υπηρέτες; Προλαβαίνουν να ονειρευτούν και να σχεδιάσουν ένα καλύτερο αύριο ή η οριακά βουβή τους παρουσία στην δομή του Γλάρου, αντικατοπτρίζει και την φίμωσή τους σε σχέση με τα δικαιώματα, τις επιθυμίες, και την ίδια τους την ύπαρξη; Το κείμενο, που ανεβαίνει για πρώτη φορά, δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια των προβών με την τεχνική της Δραστικής Ανάλυσης (Active Analysis) του Κονσταντίν Στανισλάφσκι. Δημιουργοί κειμένου - Δραματουργία: Αντώνης Κυριακάκης, Γιώργος Πατεράκης, Αλέξανδρος Νικόλαος Μπαλαμώτης Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Νικόλαος Μπαλαμώτης